به نقل از «ایسنا»

ارتقاء سلامت روان با تنظیم ساعت مصرف مواد غذایی

تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۹۷۱۱۲

ایسنا/خراسان رضوی به گفته سازمان بهداشت جهانی(WHO) یک رژیم غذایی سالم و متعادل از تنوع غذایی تشکیل شده است؛ به عنوان مثال غذاهایی که از حیوانات تهیه می‌شود مانند تخم‌ مرغ، ماهی و گوشت به همراه میوه‌ها و سبزیجات به عنوان غذاهای سالم در نظر گرفته می‌شود زیرا حاوی ویتامین‌های ضروری و آنتی‌اکسیدان‌های مفید است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از هلث، سازمان بهداشت جهانی بیان می‌کند یک رژیم غذایی سالم مصرف بیش از حد چربی‌ها به‌ ویژه چربی‌های اشباع‌شده و ترانس علاوه بر نمک و شکر را حذف می‌کند.

طبق اظهارات مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری(CDC) خوردن سالم فواید خود را دارد. به عنوان مثال یک رژیم غذایی متعادل می‌تواند پوست شما را سالم نگه دارد؛ استخوان‌های شما را قوی‌تر کند و خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و حتی برخی سرطان‌ها را کاهش دهد. علاوه بر فواید فیزیکی، یک رژیم غذایی سالم ممکن است به بهبود سلامت روان شما نیز کمک کند. برای مثال فردی با بار گلیسمی بالا ممکن است علائم افسردگی را تجربه کند.

ممکن است بین رژیم غذایی و سلامت روان ارتباطی وجود داشته باشد اما آیا ارتباطی بین زمان غذا خوردن و سلامت روان وجود دارد؟ آیا خوردن در زمان‌های خاص می‌تواند برای سلامت روان شما مفید باشد؟

نتایج تحقیقات اخیر نشان داده بین زمان غذا خوردن در روز یا شب و سلامت روان ارتباط وجود دارد. به عنوان مثال در مطالعه منتشر شده سال ۲۰۲۱ در نشریه مواد مغذی(Nutrients) مشخص شد وعده‌های غذایی در یک زمان ثابت روزانه ممکن است نقش مهمی در حفظ سلامت کلی داشته باشد.

محققان بیش از ۴۰۰۰ کارگر ژاپنی را مورد بررسی قرار دادند و به ارتباط بین کسانی که در زمان‌های نامنظم غذا می‌خوردند و مشکلاتی مانند اختلال خواب داشتند، پی بردند. رژیم غذایی ناسالم، از دست دادن صبحانه و میان‌وعده‌های بیشتر همگی توضیحی برای بی‌نظمی در وعده‌های غذایی است.

مطالعه جدیدتری که در سال ۲۰۲۲ در نشریه مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم(Proceedings of the National Academy of Sciences) منتشر شد، ارتباط دیگری بین زمان غذا خوردن و سلامت روان را نشان داد.

در این تحقیق محققان شرایط کاری شیفت روز و شب را شبیه‌سازی و نتایج غذا خوردن در طول روز و شب را تجزیه و تحلیل کردند. داده‌های حاصل جمع‌آوری اطلاعات شرکت‌کنندگان تنها با غذا خوردن در شب مقایسه شد(در هر دانشکده پزشکی هاروارد).

محققان دریافتند کار کردن در شیفت شب به همراه غذا خوردن در طول روز و شب باعث افزایش سطح خلق و خوی شبیه به اضطراب تا بیش از ۱۶ درصد و افسردگی تا بیش از ۲۶ درصد می‌شود.

سارا چلاپا، محقق این تحقیق، گفت: مصرف وعده‌های غذایی شبانه ریتم شبانه‌روزی بدن را مختل می‌کند که این موضوع به نوبه خود ممکن است کاهش سلامت کلی را توضیح دهد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی علمی و آموزشی سلامت روان رژيم غذايي سازمان بهداشت جهانی یک رژیم غذایی غذا خوردن سلامت روان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۹۷۱۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟

به گزارش صدای ایران از روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کرده‌اند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.

کارشناسان سال‌ها هشدار داده‌اند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد.

اکنون تیمی از محققان می‌گویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.

تنها دو ساعت در روز را باید به ورزش‌های سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیاده‌روی سریع اختصاص دهید.

انجام ورزش‌های سبک، مانند انجام کار‌های خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.

وقتی نوبت به خواب می‌رسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.

اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیت‌ها را به طور منظم انجام دهند.

دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:

برای نشانگر‌های متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته می‌شود.

این تجزیه و تحلیل طیف گسترده‌ای از نشانگر‌های سلامت را در بر می‌گیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.

البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که می‌توانید توصیه می‌شود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگر‌ها می‌گذرد.

انجام فعالیت‌های بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک می‌کند.

محققان داده‌های بیش از ۲،۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.

آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.

سپس این تیم نشانگر‌های سلامت را در میان شرکت‌کنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.

آنها دریافتند کسانی که نشانگر‌های «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظه‌ای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیت‌های بدنی صرف می‌کنند.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص می‌دادند.

محققان در مقاله‌ای در مجله Diabetologia افزودند:

بی‌تحرکی روی سلامت قلب تاثیر می‌گذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیت‌های بدنی صرف می‌شود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تری‌گلیسرول و کلسترول همراه است.

با این حال، محققان اذعان کردند که این داده‌ها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقع‌بینانه و متعادل» باشد.

ممکن است مشکلاتی در جمع‌آوری داده‌ها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیت‌های اندازه‌گیری شده در شرکت‌کنندگان وجود داشته باشد.

به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت می‌شد.

این که زمان خود را به جای انجام فعالیت‌های بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر می‌گذارد.

به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.

به همین دلیل است که ما به دستورالعمل‌های یکپارچه‌ای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.

اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه می‌شود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکان‌پذیر نیست. استفاده از زمان باید واقع‌بینانه و متعادل باشد.

همچنین باید اذعان کنیم که این داده‌ها توصیه‌ای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرم‌کننده باشد.

در حالی که محققان محاسبه کرده‌اند که بزرگسالان به طور ایده‌آل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیت‌های بدنی سود خواهند برد.

به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.